Předmět Konfrontač. studium polštiny a češtiny 1 (KPF / AKSP1)

Na serveru studentino.cz naleznete nejrůznější studijní materiály: zápisky z přednášek nebo cvičení, vzorové testy, seminární práce, domácí úkoly a další z předmětu KPF / AKSP1 - Konfrontač. studium polštiny a češtiny 1, Filozofická fakulta, Ostravská univerzita v Ostravě (OU).

Materiál	Typ	Datum	Počet stažení

Obsah

1. Typologie; jiná hlediska třídění jazyků.2. Flexivní jazykový typ.3. Polský a český národní jazyky: stratifikace, norma.4. Západoslovanské jazykové dědictví polštiny a češtiny.5. Polský a český vokalismus.6. Polský a český konsonantismus.7. Prozodické zvláštnosti polštiny a češtiny.8. Akomodace, hlásky v proudu řeči.9. Flexe polských a českých mluvnických jmen I.10. Flexe polských a českých mluvnických jmen II.11. Gramatická adaptace přejatých jmen v polštině a češtině.12. Flexe polských a českých sloves I.13. Flexe polských a českých sloves II.

Získané způsobilosti

Student se orientuje v typologii jazyků, získává a rozvíjí znalosti v oblasti shod a rozdílů v jazykovém systému polštiny a češtiny, zejména v rovině fonologické a morfologické. Analyzuje oba sledované jazyky a využívá, aplikuje znalosti získané v jiných jazykovědných disciplínách. Student se dokáže vyvarovat vybraným mezijazykovým interferenčním chybám.

Literatura

CZĄSTKA-SZYMON, B. Ćwiczenia fonetyczne dla uczniów szkół z polskim językiem nauczania na Zolziu. Katowice, 1998. LOTKO, E. Čeština a polština v překladatelské a tlumočnické praxi. Ostrava, 1986. Čeština pro učitele. Ed. J. Hubáček, E. Jandová a J. Svobodová. Vyd. 3. Opava, 2002. Encyklopédia jazykovedy. Ed. J. Mistrík a kol. Bratislava, 1993. Encyklopedia języka polskiego. Red. S. Urbańczyk, M. Kucała. Wyd. 1-3. Ossolineum 1978, 1992, 1999. Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Red. K. Polański. Wrocław, 1993. Encyklopedický slovník češtiny. Ed. P. Karlík, M. Nekula, J. Pleskalová. Praha, 2002. ROSPOND, S. Gramatyka historyczna języka polskiego. Wyd. 4. Warszawa-Wrocław, 2000. Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia. Red. R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel. Warszawa, 1998. LAMPRECHT, A., ŠLOSAR, D., BAUER, J. Historická mluvnice češtiny. Praha, 1986. STIEBER, Z. Historyczna i współczesna fonologia języka polskiego. Warszawa, 1966. Gešev, V., Panajotov, V., Bujuklijev, I. aj. Istorija na slavjanskite jezici. Tom 1. Zapadni slavjani. Sofija, 2000. ČERMÁK, F. Jazyk a jazykověda. Přehled a slovníky. Praha, 1997. DALEWSKA-GREŃ, H. Języki słowiańskie. Warszawa, 1997. MILEWSKI, T. Językoznawstwo. Warszawa, 2006. ŁUCZYŃSKI, E., MAĆKIEWICZ, J. Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia. Gdańsk, 2001. POPELA, J. K jazykové typologii. Jazykovědné aktuality, 25, 1998, s. 95-106. POPELA, J. K otázce kombinace typologických vlastností v jazycích. Bulletin ruského jazyka a literatury, 26, 1985, s. 37-67. Lingvistické čítanky, sv. 3 - Typologie. Ed. B. Palek. Praha, 1975. Mluvnice češtiny 2 - Tvarosloví. Ed. J. Petr. Praha, 1986. BĚLIČOVÁ, H. Nástin porovnávací morfologie spisovných jazyků slovanských. Praha : Karolinum, 1998. LOTKO, E. Polština a čeština z hlediska typologického. Olomouc, 1981. Příruční mluvnice češtiny. Ed. P. Karlík, M. Nekula a Z. Rusínová. Praha, 1997. GREŃ, Z. Semantyka i skladnia czasowników oznaczajacych akty mowy w jezyku polskim i czeskim. Warszawa, 1994. DAMBORSKÝ, J., LOTKO, E. Studia o współczesnym języku polskim. Olomouc, 1992. LOTKO, E. Synchronní konfrontace češtiny a polštiny. Olomouc, 1997. LOTKO, E. Typologia językowa i nauczanie języka polskiego w środowisku czeskim. In Język polski jako obcy. Lublin 1992, s. 37-43. BOGOCZOVÁ, I. Typologicky relevantní rozdíly mezi polštinou a češtinou jako zdroj jazykové interference. Ostrava, 2006. SGALL, P. Typy jazyků a jejich základní vlastnosti. Slovo a slovesnost, 54, 1993, s. 271-277. ČERNÝ, J. Úvod do studia jazyka. Olomouc, 1998. SKALIČKA, V. Vývoj české deklinace. Studie typologická. Praha, 1941. SKALIČKA, V. Vývoj jazyka. Praha, 1989. STRUTYŇSKI, J. Zarys gramatyki polskiej. Morfologia. Kraków, 1994. ORŁOŚ, T. 1000 lat czesko-polskich związków językowych. Kraków, 1993. Mrhačová, E., Balowski, M. Česko-polský frazeologický slovník. Ostrava, 2009. Strutyński, J. Gramatyka polska. Kraków, 2006. Muryc, J. Obecné a specifické rysy polsko-české jazykové interference na českém Těšínsku. Ostrava, 2010. Pančíková, M. Rozvojové tendencie poľskej a slovenskej lexiky na prelome tisícročia. Vybraná problematika. Substantíva. Bratislava, 2008. Bartmiński, J., Szadura, J. (Red.). Warianty języka. Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań 2. Lublin, 2003.

Požadavky

Výuka v předmětu předpokládá průběžnou přípravu studenta do hodin. Její kvalita je kontrolována formou různých cvičení a krátkých překladů.Podmínkou získání zápočtu je úspěšné vykonání testu na probrané jazykové jevy. Jeho součástí je písemný překlad dvou kratších, průměrně náročných textů (překlad textu z polštiny do češtiny a obráceně). Test lze opakovat jen jednou.Jazykem odpovědí u zkoušky je polština. Obsahem je učivo probrané v zimním semestru výuky. Otázky ke zkoušce mají studenti předem k dispozici. U zkoušky student odpovídá na 2 otázky, které si vylosuje.Otázky ke zkoušce:1. Kryteria klasyfikacji języków i ich charakterystyka.2. Trydycje i przedmiot typologicznej metody klasyfikacji języków.3 Charakterystyka języków ze względu na ich cechy typologiczne.4. Język polski i czeski w świetle badań typologicznych.5. Zróżnicowanie polskiego i czeskiego języka etnicznego.6. Rozwój polskiego i czeskiego systemu fonologicznego. Konsonantyzm.7. Rozwój polskiego i czeskiego systemu fonologicznego. Wokalizm.8. Zachowanie się głosek w procesie mówienia. Polsko-czeskie różnice ortoepiczne.9. Zmorfologizowane zjawiska fonologiczne w paradygmacie rzeczowników, zaimków i przymiotników języka polskiego i czeskiego.10. Polsko-czeskie różnice w fleksji (odmianie) rzeczowników rodzaju męskiego.11. Polsko-czeskie różnice w fleksji (odmianie) rzeczowników rodzaju żeńskiego i nijakiego.12. Cechy wspólne i odmienne deklinacji polskich i czeskich zaimków.13. Cechy wspólne i odmienne deklinacji polskich i czeskich przymiotników.14. Osobliwości w odmianie polskich i czeskich liczebników.15. Klasyfikacja czasowników w języku polskim i czeskim; tradycje, różnice.16. Osobliwości polskiej i czeskiej koniugacji ze względu na wyrażanie kategorii gramatycznych czasowników.17. Zmorfologizowane zjawiska fonologiczne w odmianie czasowników w języku polskim i czeskim.18. Wspólne i odmienne zjawiska fleksyjne z zakresu prostych form czasownikowych.19. Wspólne i odmienne zjawiska fleksyjne z zakresu złożonych form czasownikowych.

Garant

PhDr. Jiří Muryc, Ph.D.

Vyučující

PhDr. Jiří Muryc, Ph.D.